1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ: Απριλίου 2008

Σ’αυτή τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, ο αυθορμητισμός του λαού με την πηγαία του ευαισθησία θεριεύει και αγκαλιάζει το συγκλονιστικό μαρτύριο του Θεανθρώπου. Η προετοιμασία, όμως, των πιστών δεν αρχίζει από την Κυριακή των Βαΐων. Προεκτείνεται πολύ πιο μπροστά με την μεγάλη προπαρασκευαστική περίοδο της νηστείας της Mεγάλης Tεσσαρακοστής κι ακόμη ο εορτασμός συνεχίζεται μετά τον τριήμερο εορτασμό του Πάσχα και για άλλες 40 ημέρες μέχρι τη γιορτή της Aνάληψης. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό έθιμο στη γιορτή των Βαΐων είναι ο στολισμός εκκλησίασμα. Σε πολλές περιοχές στα βάγια δίνουν διάφορα σχήματα των εκκλησιών με κλαδιά Βαΐων και η διανομή τους στο και τα τοποθετούν στο εικονοστάσι του σπιτιού. Το έθιμο, θεσπισμένο από την εκκλησία από τον 9 αιώνα κιόλας αιώνα σε ανάμνηση της υποδοχής του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, το συμπεριέλαβε ο λαός στις συνήθειές του. Με την είσοδο στη Μεγάλη εβδομάδα εντείνεται ακόμη περισσότερο η νηστεία. Σε μερικές περιοχές μάλιστα π.χ. Καστοριά τις τρεις πρώτες ημέρες τη Μεγάλης εβδομάδας δεν τρώνε τίποτα παρά πίνουν λίγο νερό το βράδυ γιατί είναι εβδομάδα καθολικού πένθους καθώς το δράμα του Ιησού κορυφώνεται.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Τη Μεγάλη Δευτέρα στα χωριά κυρίως, ασπρίζονται με ασβέστη οι αυλές, βάφονται οι γλάστρες κόκκινες και φυτεύονται διάφορα λουλούδια Σε κάποιες περιοχές, οι πιστοί συνήθιζαν να τρέφονται μόνο με ψωμί και νερό έως τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, που λάμβαναν από την εκκλησία την Θεία Κοινωνία.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Στον εσπερινό της Μεγάλης Τρίτης ακούγεται ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνογραφίας. Το τροπάριο της Κασσιανής. Τη Μεγάλη Τρίτη γινόμαστε κοινωνοί δύο παραβολών του Κυρίου. Της παραβολής των Μωρών Παρθένων και της παραβολής των Ταλάντων.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Το πρωί της Μεγάλης Tετάρτης οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα πασχαλινά κουλουράκια. Το απόγευμα στις εκκλησίες μας , τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Κατά την διάρκεια του, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Ευλογείται έτσι το λάδι με το οποίο ο ιερέας <<σταυρώνει>> τους πιστούς στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Την μεγάλη Πέμπτη βάφονται τα κόκκινα αυγά. Για τον λόγο αυτό,

η ημέρα λέγεται και Κόκκινη Πέμπτη η Κοκκινοπέφτη. Το αυγό συμβολίζει από την αρχαιότητα την ανανέωση της ζωής και το κόκκινο χρώμα το αίμα του χριστού. Εκτός τα αυγά, την μέρα αυτή, φτιάχνονται τα πασχαλινά τσουρέκια. Τη Μεγάλη Πέμπτη στην εκκλησία ψέλνεται η μακρά ακολουθία των Παθών με τα 12 Ευαγγέλια, και αναπαριστάνεται ξανά η Σταύρωση. Αφού τελειώσουν τα 12Ευαγγέλια, κοπέλες αναλαμβάνουν να στολίσουν τον Επιτάφιο με γιρλάντες από λευκά λουλούδια, έτσι ώστε το πρωί της επόμενης μέρας να είναι έτοιμος να δεχθεί το σώμα του χριστού κατά την Αποκαθήλωση.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα πένθους καθώς το δράμα του Ιησού κορυφώνεται. Την ημέρα αυτή δεν στρώνουμε καν τραπέζι και το γεύμα περιορίζεται σε ένα πιάτο ξύδι, όπου όλοι βουτούν το ψωμί και το γεύονται, συμμεριζόμενοι το Θείο Πάθος. Δεν τρώνε γλυκά για την αγάπη του Χριστού, που τον πότισαν ξύδι. Ταχινόσουπα, μαρούλι ή φακές με ξύδι είναι τα συνήθη φαγητά. Κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του σφυρί ή βελόνι, γιατί θεωρείται μεγάλη αμαρτία. Το βράδυ γίνεται ο Εσπερινός και η περιφορά του Επιταφίου, ο στολισμός και η περιφορά του οποίου είναι το κυριότερο έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής . Τα λουλούδια που παίρνουν οι πιστοί από τον Επιτάφιο θεωρούνται ευλογημένα και τοποθετούνται στο εικονοστάσι του σπιτιού. Παλιότερα, οι γυναίκες έφτιαχναν με αυτά φυλαχτά για τους ναυτικούς, ενώ ορισμένοι τα χρησιμοποιούσαν και σαν γιατρικό για τον πονοκέφαλο. Στην περιφορά του Επιταφίου προπορεύεται η μπάντα ή η χορωδία και παίζει πένθιμα εμβατήρια, ακολουθούν οι ιεροψάλτες, ο κλήρος, οι μυροφόρες, τα εξαπτέρυγα, πρόσκοποι και οι πιστοί που ψέλνουν καθόλη τη διάρκεια της λιτανείας. Σε όλη τη διαδρομή οι πιστοί ραίνουν τον επιτάφιο με λουλούδια και αρώματα, κρατώντας αναμμένα κεριά.
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, στις εκκλησίες μας, τελείται η θεία Λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης. Ονομάζεται έτσι, γιατί σε κάποιο σημείο της, ο Ιερέας προαναγγέλλει την Ανάσταση του Κυρίου, λέγοντας: "Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην…". Ίσως η ύπαρξη αυτής της προαναγγελλίας, να είναι ο λόγο που το πένθος των πιστών την ημέρα αυτή είναι μικρότερο σε σχέση με αυτό της Μεγάλης Παρασκευής. Το Μεγάλο Σαββάτο ξεκινούν οι ετοιμασίες για το τραπέζι της Ανάστασης και οι νοικοκυρές μαγειρεύουν τη μαγειρίτσα για να την φάνε λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Όσοι δεν έχουν φτιάξει κουλούρια ή τσουρέκια και δεν έχουν βάψει κόκκινα αυγά την Μεγάλη Πέμπτη, το Μεγάλο Σάββατο έχουν την τελευταία τους ευκαιρία να το πράξουν. Οι ετοιμασίες των νοικοκυριών για το Πάσχα έχουν φτάσει στο τέλος τους. Η θεία Λειτουργία της Αναστάσεως γίνεται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Κατά την διάρκεια της Λειτουργίας, στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα, σβήνουν τα φώτα της εκκλησίας και ο ιερέας προβάλει στην Ωραία Πύλη, κρατώντας σε κάθε χέρι από μία δεσμίδα τριάντα τριών κεριών με το Άγιο Φως, και ψάλλοντας το, <<Δεύτε λάβετε φως…>>. Στην συνέχεια ιερείς, ψάλτες και πιστοί βγαίνουν στο περίβολο της εκκλησίας όπου γίνεται η ανάγνωση του Ευαγγελίου της Αναστάσεως και ψάλλεται το <<Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος>>. Οι πιστοί μετά το τέλος της Λειτουργίας μεταφέρουν το Άγιο Φως στα σπίτια τους και το έθιμο θέλει να το φυλάνε να μην σβήσει για σαράντα ημέρες.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Την Κυριακή του Πάσχα εορτάζουμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Τα χαράματα της Κυριακής, πήγε η Παναγία και η Μαρία η Μαγδαληνή στον τάφο του Ιησού. Τότε έγινε μεγάλος σεισμός και ένας Άγγελος αφού κύλισε την πέτρα που έφραζε το μνήμα, κάθισε πάνω της. Οι στρατιώτες που φρουρούσαν τον τάφο, παρέλυσαν από τον φόβο τους. Απευθυνόμενος προς την Παναγία και την Μαρία τη Μαγδαληνή ο Άγγελος, τους είπε να μην φοβόνται και ότι ο Ιησούς που ψάχνουν έχει αναστηθεί. Η γιορτή του Πάσχα είναι κινητή. Δεν γιορτάζεται ,δηλαδή, κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία. Το Πάσχα ή αλλιώς η Λαμπρή γιορτάζεται σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας με σούβλισμα αρνιών, τσούγκρισμα κόκκινων αυγών, τραγούδια και χορούς. Όλη η επόμενη του Πάσχα εβδομάδα, είναι γιορτινή και γι’ αυτό τον λόγο η Εκκλησία μας έχει αποφασίσει να μην νηστεύουμε την Τετάρτη και την Παρασκευή εκείνης της εβδομάδας. Οι πιστοί συνηθίζουν για σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα, όταν συναντιόνται να μην χαιρετιούνται ως συνήθως αλλά να λένε τα εξής λόγια:
_ Χριστός Ανέστη!
_ Αληθώς Ανέστη!
ΜΑΘΗΤΡΙΑ
ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΤΑΞΗ ΣΤ 2

Στις 2 Απριλίου 2008 όλες οι τάξεις του Σχολείου μας επισκέφθηκαν το θέατρο BADMINTON και απόλαυσαν ένα παγκόσμιας εμβέλειας θέαμα, υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και άμεμπτης δεξιοτεχνίας που συνδυάζει αριστοτεχνικά την αρμονία, την κομψότητα και τη χάρη του κλασικού μπαλέτου, με το δυναμισμό, την ισορροπία και το συγχρονισμό του καλλιτεχνικού πατινάζ. Η Λίμνη των Κύκνων, σε χορογραφία Konstantin Rassadin που για πρώτη φορά με τη συνοδεία Συμφωνικής Ορχήστρας, παρουσιάζεται από τις 12 Μαρτίου στο Θέατρο Badminton.
O μύθος μιας λίμνης, η βαθιά επιθυμία για τον ανέφικτο έρωτα, το τραγούδι των κύκνων λίγο πριν πεθάνουν, ένα συγκινητικό σύμπλεγμα αγάπης και θανάτου. Μια συγκινητική ιστορία που ο Τσαϊκόφσκι έκανε αθάνατη και που τώρα τα Μπαλέτα στον Πάγο της Αγίας Πετρούπολης, δίνουν ένα ζευγάρι νέα φτερά και την απογειώνουν…στον πάγο!
Το αγαπημένο παραμύθι του κοριτσιού που μεταμορφώθηκε σε κύκνο ξετυλίγεται στον πάγο μέσα από μια έκρηξη χάρης, ομορφιάς, χρωμάτων και αρμονίας, που σε συνδυασμό με την υψηλή αισθητική των κοστουμιών και των σκηνικών, προσφέρει στο κοινό κάθε ηλικίας, μια μοναδική εμπειρία. Με σεβασμό στην κλασική χορογραφία και με κάποια από τα κορυφαία ονόματα του καλλιτεχνικού πατινάζ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, τα Μπαλέτα στον Πάγο της Αγίας Πετρούπολης επιστρέφουν στην Αθήνα αυτή τη φορά, για να αποδώσουν τη Λίμνη των Κύκνων... επί πάγου.
Η εντυπωσιακή δεξιοτεχνία των 35 αέρινων χορευτών, η άψογη τεχνική τους, σε συνδυασμό με την αριστουργηματική και αθάνατη μουσική σύνθεση του μεγάλου Ρώσου μουσουργού, που αποδίδεται ζωντανά από την Εθνική Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μολδαβίας δημιουργούν ένα υψηλών προδιαγραφών θέαμα.
Πρόκειται για ένα μπαλέτο σε τέσσερις πράξεις που βασίζεται σε ένα παραδοσιακό γερμανικό παραμύθι, μια συγκινητική ιστορία που αποτύπωσε αριστουργηματικά τη βαθιά ανθρώπινη επιθυμία για τον ανέφικτο έρωτα, δίνοντάς της μια διάσταση παγκόσμια και διαχρονική. Η πρώτη παραγωγή της Λίμνης των Κύκνων πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό στις 4 Μαΐου 1877, στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας και σε χορογραφία του Julius Reisinger…και από τότε η ιστορία συνεχίζεται, δημιουργώντας κάθε φορά τα ίδια συναισθήματα που ξεπερνούν όλα τα σύνορα και κάθε όρια.